Flexi Unlimited Mak Nyussss…

Urip ana ing panggonan kang durung katekan mawerna-werna akses internet bisa gawe sirah cekot-cekot, ngelu. Lah, kepriye ora ngelu yen ndelok tivi ana iklan sing ngandhakake menawa internet wus teka. Panjengengan kabeh mesthi kemutan karo iklan tivi sing nggambarake kahanan wong ndeso kang padha ribut sebab internet arep teka. Kabeh uwong ngandhakake menawa internet arep teka. Jebule, internet tekane ana ing klurahan!
Kalebu manungsa kang pengin bisa bebarengan karo kanca-kanca liyane ing babagan manpangatake teknologi, aku ya pengin bisa sambung karo internet. Nanging, sesambungan karo internet jebul larang tenan biayane. Sing murah durung tekan panggonanku. Speedy durung. Fastnet ya durung. Arep nganggo Telkomnet Instan ora bisa sebab modem rusak. Sing biasane dak enggo nyambung internet yaiku blackberry. Piranti gegem sing jenenge blackberry pancen nggampangake kanggo tetampan surat elektronik utawa ngayari internet ana ing piranti gegem kuwi dhewe. Upama arep didadekake modem kanggo nyambungke komputer neng internet, kudu duwe blackberry kang bisa kanggo thether modem. Sakliyane kuwi, durung mesthi operator sing dilanggani bisa nglayani. Mula kuwi, arepa blackberry bisa kanggo internetan, sok-sok rasane ya kurang manteb.

Pengetan Kaping 64 Dina Kamardhikan Indonesia

Pengetan kaping 64 dina kamardhikan Indonesia wus rampung dilakoni dening kabeh warga nuswantara. Pengetan kang kudu disokuri ngelingi kahanan ekonomi nagara kang isih mrihatinake nanging ora ngilangake gregete para kawula nganakake acara kanggo mengeti dina kamardhikan Indonesia, kamardhikane bangsa lan nagara kita.

Aku percaya menawa ora kabeh warga bangsa melu ambyur ing rasa gumbira. Ana sanak kadang kang amarga kahanane ora bisa melu bungah. Nanging, ana uga kang ora melu bungah merga kelangan rasa handarbeni tumraping bangsa. Wong-wong pinter njenengi wong kang kaya ngono iku apatis. Wong kang wus kelangan rasa. Sokur dene wong kang padha apatis iku cacahe ora akeh. Isih akeh wong kang nduweni rasa tresna marang bangsa lan nagara.

Awake dhewe mesthi durung lali marang kadaden ing Gedhong DPR/MPR nalika Presiden RI arep macakake Pidato Kenegaraan ndhisiki pengetan dina kamardhikan. Para manungsa kang dhahar kinurmatan ing gedhong para wakil rakyat kahe lali nembangake Lagu Kebangsaan Indonesia Raya. Kadaden kang ora bisa lan ora entuk dilalekake merga kadaden kang ngisin-ngisini kahe ora pantes kadaden. Runtutane acara kang wus kawit biyen dilaksanakake saben tahun mosok iya bisa nganti kelalen ing palaksanakane. Opo tumon?

Sakiki, pengetan dina kamardhikan wus rampung. Nanging, aku pesen kango para kadang kabeh, gendera kang dipasang ing ngarep omah Panjenengan kabeh aja kesusu didhunke. Mengko wae menawa tanggal 31 Agustus 2009 sore gendera ing ngarep omah agi dipulung supaya genep sewulan anggone pasang gendera kanggo mengeti dina kamardhikane bangsa lan nagara kita kabeh.

WS Rendra Tilar Donya

Kemis bengi kala wingi, siji maneh wong penting ing nuswantara tutup yuswa. WS Rendra, seniman lan budayawan kang kondhang diparabi Si Burung Merak tilar donya. Ora suwe saka kondure Mbah Surip.

WS Rendra duwe penyakit jantung. Sakdurunge dipundhut Gusti Allah, WS Rendra mondhok ing rumah sakit. Yuswane Rendra nalika seda wis kalebu sepuh, 74 tahun.

Aku duwe gambar nalika ketemu panjenengane ing acara konferensi pers film Lari Dari Blora tahun 2007. WS Rendra salah siji saka wong sing dak anggep penting ing nuswantara sing dak jaluk potret bareng. Salah sijine yaiku almarhum Jenderal Djatikusumo. Aku pancen ora pati seneng potret bareng wong kang kawentar asmane.

Muga-muga Gusti Allah paring panggonan kang apik kanggo WS Rendra.

Mbah Surip Tutup Yuswa

Umur manungsa iku wewadine Pengeran. Menawa Pengeran wis mesthekake, ora ana siji-sijiya manungsa kan bisa selak. Ora ana manungsa kan bisa ngindhani timbalane Gusti Allah. Sapa wae, agi ngapa wae, menawa Gusti Allah nimbali, mesthi ya langsung tilar donya.

Pati sok-sok dadi warta kang ngaget-ngageti. Wong kang ketok sehat, bergas waras, ujug-ujug isa mati. Sing krungu wartane ya mesthi kaget. Kagete kerepe ya nganti setengah mati.

Tuladha warta pati kang ngaget-ngageti yaiku patine Mbah Surip. Seniman tukang nembang kang mumbul jenenge merga tembang Tak Gendong iku wis ora ana wanci pukul setengah sewelas awan mau (Selasa, 4 Agustus 2009). Mbah Surip kober digawa menyang rumah sakit Pusdikkes Jakarta Timur nanging kandhane Mbah Surip wis ora ana sadurunge tekan rumah sakit. Jare maneh, tutuke Mbah Surip ana umpluke sadurunge tekan rumah sakit. Apa Mbah Surip kena serangan jantung? Nganti sakiki durung ana warta kang pesthi.

Sadurunge tilar Mbah Surip sing bendinane urip prasaja iku wis ngasilake dhuwit milyaran gelo saka tembange Tak Gendong sing dadi RBT favorit. Muga-muga ahli warise isa sabar lan ikhlas nampa kersane Gusti Allah.

Kitab Telu Diwedhar Bakda Maghrib

Para cantrik padhepokan ADBM ketiban bebungah. Para sesepuh padhepokan ora tanggung-tanggung medhar kitab Api di Bukit Menoreh kanggo kanca malem minggon. Kitab telu, yaiku kitab 317, 318 lan 319 diwedhar tanpa kuwatir para cantrik arep kentekan wektu kanggo maca.

Aku kang kaetung isih cantrik anyar ing padhepokan ADBM ya melu bungah. Arepa cantrik anyar, nanging aku wis bisa ngoyak para cantrik lawas anggone nampa kitab saka sesepuh padhepokan. Upamane rong minggu kepungkur aku isih kenther saka para kadang cantrik, nanging sakiki aku wis bisa antri bareng nunggu kitab.

Kanggo para kadang sing durung melu dadi cantrik padhepokan ADBM, dak kandhani menawa para kadang ora bakal tuna dadi cantrik. Pada kadang bisa maos kitab Api di Bukit Menoreh, carita agung saka bumi nuswantara. Carita kang apik lan kaetung maestro-ne Ki SH Mintarja.

Monggo sami-sami maos cariyos ingkang ngedap-edabi punika.

Omah Tanpa Latar

Umume ing padesan, omah padha duwe latar. Ana sing jembar, ana sing ciut. Ana sing direngga nganggo kembang-kembangan lan ana sing ditanduri wit woh-wohan. Nanging, sing paling jembar ing latar yaiku lemah sing tanpa tanduran.

Latar penting kanggo mawarna-warna keperluan. Upama sing duwe omah gaweyane tani, latar isa kanggo mepe gabah. Sing tani mbako, latare isa kanggo mepe dlebog pisang. Liyane isa manpangatake latar kanggo mepe kumbahan. Keperluan liyane, umpama sing duwe omah duwe gawe, latar isa kanggo panggonan ngedegake tendha.

Jaman biyen nalika lemah isih jembar, rata-rata omah duwe latar. Nanging, sakiki omah sing duwe latar wis saya sithik. Sing duwe latar ya saya ciut latare. Jan-jane lemah ki ora tambah ciut. Jembare lemah isih padha karo jaman biyen. Sing gawe lemah krasa saya ciut kuwi amarga manungsa saya akeh cacahe. Umpama telung puluh tahun kepungkur cacahe wong sing urip ing Jawa pitung puluh yuta, sakiki wis isa sangang puluh yuta. Manungsane tambah ning lemah ora tambah. Sing maune sak hektar kanggo wong siji wis dibagi-bagi dadi pirang-pirang. Ana sing dibagi kanggo anak turun. Ana sing didol marang liyan sing butuh lemah. Kahanan kaya mangkono ndadekake omah saya padhet lan latar padha ilang. Sing duwe latar mung kari wong-wong kang duwe lemah isih jembar.

Aku dhewe ngrasakake duwe omah sing latare mung ciut. Omahe ya ora gedhe. Mula, nalika butuh tambahan kuncung, latar sing mung secuwil ya kudu diikhlaske digawe kuncung.

Latar jembar akeh manpangate tumrape sing duwe omah. Wis tak tulis ing dhuwur apa-apa manpangate. Sakliyane sing wis kasebut, latar uga isa kanggo ngobahke awak. Aku isih kelingan nalika isih cilik biyen aku mesthi nyapu latar bakda shubuh. Jembare latar sing kudu disapu isa gawe awakku kemringet. Nanging, aku ora tahu sambat kesel awit nyapu latar kuwi wis dadi kuwajibanku saben esuk. Ora mung aku dhewe. Tangga teparo ya saben esuk mesthi nyaponi latare. Yen nyapu latar, aku mesthi bareng karo swargine Pak Dhe Noto. Latare Pak Dhe Noto luwih jembar saka latare swargine Bapak. Mula, aku ya kerep ngrewangi Pak Dhe Noto ngrampungke le nyapu latare. Ora mung latar sing disapu, lurung ngarep latar ya dak sapu.

Anane latar isa kanggo dhasar tangi esuk. Bar shubuhan, sapu kudu enggal dicekel lan gage srag-sreg dienggo nyapu. Rasane ora pepak umpama wayahe srengene wis dhuwur nanging latar durung ana tlapake sapu. Sing duwe omah isa isin geneya padha kerinan anggone tangi turu. Tangga teparo isa duwe pikiran menawa sing duwe omah keset utawa agi duwe alangan. Mbuh ana sing lara utawa agi padha lelungan.

Jujur wae nganti sakiki aku isih kepengin duwe omah sing latare jembar. Ora mung latar, mburi omah ya ana kebone. Ora kaya omah sing dakenggoni sakiki, lemahe ciut saengga ora duwe kebon. Apa maneh kebon, latar wae ya ora duwe! Muga-muga Pengeran ngabulke pepenginanku kuwi, duwe omah sing latar lan kebone jembar supaya aku isa tangi esuk terus. Amin.

Gambar omah njilih saka kene.

Blog Basa Jawa

Wiwit dina iki, blog iki sing alamate ing www.kombor.net arep dak isi kiriman nganggo Basa Jawa. Timbang kakehan blog sing isine padha lan ngebak-ngebaki donya blog, muga-muga bisa kanggo nglestarekake Basa Jawa.

Aku nate ngeblog nganggo Basa Jawa neng kene. Nanging wayah iki aku kok krasa manteb yen blog iki sing kudu dak ingu lan tak basa jawani.

Wis kawit wingi niyat mbasa jawakake blog iki mletik ing atiku. Nanging agi sakiki aku isa njabani.

Muga-muga para kadang narablog ora padha kaget. Kudune, para kadang lan sanak sing cecaturan nganggo Basa Jawa malah padha bungah menangi babagan iki, ngeblog nganggo Basa Jawa.

Dak akoni menawa dudu aku dhewe sing ngeblog nganggo Basa Jawa. Kanca-kanca saka Ponorogo uga nulis nganggo Basa Jawa warokan ing www.kotareyog.com.

Ayo padha nguri-uri kabudhayan Jawi. Basa Jawa iku salah sijine budhaya kang kudu dilestarekake.